خرداد ۰۳، ۱۳۹۱

6


مگذار که عشق، به عادت دوست داشتن تبدیل شود.
مگذار که حتی آب دادن گلهای باغچه، به عادت آب دادن گلهای باغچه تبدیل شود.
عشق، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتن دیگری نیست. پیوسته نو کردن خواستنی‌ست که خود پیوسته، خواهان نو شدن است و دیگرگون شدن!
تازگی، ذات عشق است و طراوت، بافت عشق. چگونه میشود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند؟
عشق، تن به فراموشی نمی‌سپارد مگر یک بار برای همیشه.
... جام بلور، تنها یک بار می شکند. میتوان شکسته اش را، تکه‌هایش را، نگه داشت. اما شکسته های جام، آن تکه‌های تیز برنده، دیگر جام نیست.
احتیاط باید کرد. همه چیز کهنه می‌شود. و اگر کوتاهی کنیم عشق نیز.
بهانه‌ها جای حس عاشقانه را خوب می‌گیرند.

یک عاشقانه آرام
نادر ابراهیمی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر